U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Antonius Russens (1920 - 1999)
Antonius Russens (1920 - 1999)[bewerken | brontekst bewerken]
| Antonius Russens (1920 - 1999) X 1947 Adriana Kivits (1920 – 2014) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sjan Russens X Ger | Henk Russens X Marion | Mario Russens X Marianne | Pim Russens X Bea | N.N. kind | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antonius (Toon) Russens werd geboren op 14 augustus 1920 in Schijndel, zoon van Adrianus Russens geboren in Schijndel (1883 – 1946) van beroep houtzager en Maria van Heeswijk geboren in Rosmalen (1885 – 1971), als achtste kind in een gezin met tien kinderen waarvan er twee vroegtijdig overleden. Toon, van beroep bouwvakker, overleed op 6 mei 1999 in Schijndel.
Antonius Russens trouwde in 1947 met Adriana Kivits.
Adriana (Sjaan) Kivits werd geboren op 25 september 1920 in Ammerzoden, dochter van Henri Kivits geboren in Sint Michielsgestel (1893 – 1970) van beroep kleermaker en Wilhelmina Maria van Buuren geboren in Sint Michielsgestel (1898 - 1981), als tweede kind in een gezin met zeventien kinderen waarvan er een vroegtijdig overleed. Sjaan overleed op 11 september 2014 in Uden.
Kinderen uit het huwelijk van Toon en Sjaan:
- Sjan getrouwd met Ger.
- Henk getrouwd met Marion.
- Mario getrouwd met Marianne.
- Pim getrouwd met Bea.
- N.N. kind dood geboren.
Koninklijke onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]
De burgemeester bezocht op 22 januari 1994 een feestavond van de wielervereniging Schijndel om de heer Russens een koninklijke onderscheiding op te spelden voor de grote verdiensten die Toon voor het wielrennen in Schijndel heeft.
Russens ontving de eremedaille in zilver, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau.
Gouden bruiloft Russens – Kivits 1997[1][bewerken | brontekst bewerken]
Ze woonden allebei in Schijndel, maar kwamen elkaar tegen op de kermis in Sint-Michielsgestel in 1938.
Negen jaar hadden Toon Russens (77) en Sjaan Kivits (76) verkering voordat zij op 5 september 1947 in het huwelijk traden. “De oorlog kwam ertussen”, zegt Toon. “Er waren geen huizen en er was overal gebrek aan, dus werd trouwen maar uitgesteld.” Na hun huwelijk hebben ze 10 jaar in de “Blokkendoos” gewoond. Sjaan: “Dat waren wel primitieve huisjes zonder enige luxe. Binnen waren de muren niet eens besmeerd, je keek zo tegen de stenen aan. Dat heeft Toon toen allemaal zelf gedaan en daarna hebben we het behangen.” Toch hadden ze het goed naar hun zin in hun woning aan de Sint Servatiusstraat. Maar de kans om te verhuizen naar hun huidige adres in de Deken Baekersstraat lieten ze zich niet ontgaan.
Toon Russens is geboren in Schijndel en woonde tot zijn trouwen aan de Heeswijkse brug. Sjaan kwam eigenlijk uit Heusden. Op haar veertiende kwam de familie Kivits naar Schijndel. “We hadden thuis en heel groot gezin. Ik had 12 zussen en 5 broers. Nichtjes van ons werkten bij de Sok en zeiden tegen mijn ouders dat daar volop werk was voor meisjes. Daarom zijn we naar Schijndel verhuisd. Op de dag dat ik veertien werd ben ik op de fabriek gaan werken. Al mijn zussen hebben er ook gewerkt. Ik ben er 13 jaar geweest. Toen ik trouwde “ging ik met pensioen”. Zo noemden we dat onder elkaar. Als je trouwde moest je weg.” Sindsdien deed zij de huishouding. Ze kregen drie zonen en een dochter.
Toon heeft er ook 5 jaar gewerkt vanaf zijn veertiende. “Er was in Schijndel niet veel anders. Behalve Jansen de Wit had je Bolsius en wat manden- en hoepelmakers.” Op aanraden van zijn vader, die als houtbewerker bij Vugts in Veghel werkte, ging Toon daar aan de slag toen de oorlog uitbrak. Op die manier kon hij ontkomen aan tewerkstelling in Duitsland. Het bedrijf maakte spoorbielzen en onderdelen voor bruggen en sluizen voor de Wehrmacht. Meteen na de oorlog kwam hij in de bouw terecht. Eerst werkte hij 22 jaar in het bedrijf van zijn zwager in Heeswijk. Aanvankelijk als opperman, later werd hij metselaar. Toen het bedrijf ophield te bestaan stapte hij over naar bouwbedrijf HBM (Hollandse Beton Maatschappij). Voor dat bedrijf deed hij onder andere 7 jaar onderhoudswerk bij Philips. “Eigenlijk had ik het bij Philips beter dan daarvoor, want ik werkte altijd binnen. Maar toch was ik liever buiten, dat was ik nou eenmaal gewend. Op mijn 62e ben ik met pensioen gegaan”. Sjaan voegt eraan toe: “En toen nog alleen op aandrang van de kinderen, anders was hij tot zijn 65e doorgegaan.”
Iedere wielrenner in Schijndel kent de naam Russens. Toon was medeoprichter van de Wieler Vereniging Schijndel en heeft zich 40 jaar voor die sport ingezet. Bij zijn afscheid in 1995 werd hij daarvoor koninklijk onderscheiden. Eerder al ontving hij het Zilveren Wiel van de KNWU en een gouden speld van de WVS bij zijn 25-jarig jubileum. De passie voor wielrennen is eigenlijk ontstaan door zijn broer. “Hij reed wedstrijden bij de amateurs en later werd zijn zoon ook wielrenner. Wij vormden een supportersclub en gingen overal mee naar toe. Zo leer je ook officials kennen. Op een keer sprak ik consul Mees van de KNWU, die zei dat er in het district ruimte was voor een wielerclub. Dat leek me wel wat, want dan kon je zelf ook wedstrijden organiseren. Na overleg met het bestuur hebben we toen de WVS opgericht in 1955.
Nostalgisch kijken zij terug op de beginjaren.
Sjaan: “De club was klein en had nauwelijks geld. Er werden wedstrijden georganiseerd, waarbij in totaal maar 66 gulden te besteden was. In een rieten mand lagen de premies bij elkaar: flessen wijn, zaklampjes, 5 sigaren in een doosje, peperkoeken, worstjes enzovoort. Die moest je dan zaterdagavond nog bij de slager ophalen, anders waren ze niet vers meer.”
Toon: “Met de voorbereiding was je maanden bezig. Alles deden we zelf, de sponsoring, bordjes en hekjes maken. Maar de club groeide en het hoogtepunt was wel de profronde die 7 of 8 keer naar Schijndel hebben kunnen halen. Alle grote namen hebben we weten te strikken. Totdat het onbetaalbaar werd.” Die passie voor wielrennen verklaart hij als volgt: “Nu kun je kiezen uit talloze sporten, maar vroeger was er niets anders. Alleen voetbal of wielrennen. Voordat we kinderen hadden ging Sjaan ook altijd mee. Wie fietsten ’s zondags naar Chaam, Eindhoven, Den Bosch enzovoorts om wedstrijden te zien. En doordeweeks kon je voor een kwartje wedstrijden op de baan bekijken. Schijndel had toen een wielerbaan met kolengruis. In Den Dungen en Boxtel waren ook banen. En als Schulte het in Den Bosch opnam tegen de Fransman Richard in de achtervolging, dan zaten er 10.000 mensen te kijken. Je kunt je niet meer voorstellen hoe erg dat toen leefde.”
Hij volgt het wielrennen nog steeds op de voet en kijkt als erelid vanaf de zijlijn naar de verrichtingen van de WVS. Toon en Sjaan tuinieren graag en trekken er regelmatig met de fiets op uit.
Met hun kinderen en 7 kleinkinderen vieren ze op 5 september 1997 in De Kafmolen hun gouden bruiloft. Sjaan: “De kinderen hebben overal voor gezorgd. Wij hoeven er alleen maar te gaan zitten, dus we gaan er een zorgeloze feestdag van maken.”
Video[bewerken | brontekst bewerken]
Video Koninklijke onderscheiding Antoon Russens 22 januari 1994
Bronnen, noten en/of referenties
|

